Jo julij 2022 a jo mě južo zasej pśeliš śopło. We zglě a w crjejoma cu, pó móžnosći w chłodku wjele bomow wóstaś. Smy jěsno, pótakem musym jano cakaś, až druge gósći se šwyrce pó górucej łuce skokaju, aby nam ruku dał.
Njeglědajucy górcotu jo młoźinska swěśizna rědna, na kótaruž su nas pśepšosyli: se wótmějo na dwórje mójogo wujka w Bórkowach, lažy direktnje pśi grobli. How jo mój nan ze swójimi šesć bratšami wótrosł, a źinsa su wšykne pśišli.
Wiźim cłonkow familije zasej, kótare njesom měł žeden kontakt za dłujki cas – koronu dla, ale teke dokulaž njejo wobstojała pó smjerśi mójeje starki žedna konkretna pśicyna. Dawa mlince direktnje wót mlincowu. Nejžlěpše, ako som gdy jědł.
Mój śeśko, kenž mjaztym w Kyiwje bydli, jo swóju pśijaśelku sobu pśinjasł – Ukrainjanku, kótaraž jo se w Rusojskej naroźiła. Wóna jo młoda, móžo pak nam wjele wó ruskeje wójny nawucyś. Swójźba z Barlinja a Podstupima jo teke how. Pśiśpiwa se, ako jo swět pitśku do mójeje jsy dojšeł, wót kótarejež som se cas žywjenja pśecej wěcej wócuzbnił.
Prědne šesć lět žywjenja pśepórajom „we jsy“, gromaźe z mójima starjejšyma w domje mójeju stareju starjejšeju. Źiśetstwo jo idyliske. Ze susedskimi gólcami na łukach tšugaś, budki z delkow twariś, staru papjeru zběraś a wótnjasć, a teke šuflitowaś na łukach.
.. Toś ten tekst se pózdźej dopišo, pšosym cytajśo nimsku wersiju...